Trans Talk 25 - Ανοστο ζυμαρακι
(δεν μ'αρεσει αυτο το αρθρο, φαινεται οτι με εχει χτυπησει το λοκνταουν στο κεφαλι...)
Συνήθως όταν δουλεύω βάζω και βλέπω διάφορες σειρές ή, τουλάχιστον, τις ακούω και βλέπω το 80% με κλεφτές ματιές όσο είμαι στο Photoshop. Όταν βλέπω έτσι προτιμώ να βάζω μια σειρά με πολλά επεισόδια, για να με κρατάει η ιστορία μην βαρεθώ. Αυτό τον καιρό, λοιπόν, χαζοέβλεπα τις περιπέτειες της Σαμπρίνα της έφηβης μάγισσας στο Netflix, το οποίο πραγματικά δεν ξέρω ακριβώς γιατί το βλέπω. Ίσως γιατί θέλω να δω τι γίνεται και επίσης ίσως μου φαίνεται κάπως αστείο το ότι έχουν πάρει κάτι που έβλεπα στην τηλεόραση ως καρτούν και το έχουν κάνει ανατριχιαστική -και καλά – περιπέτεια με μάγισσες και μάγους που πάνε σε σατανική ακαδημία που έχει άγαλμα του σατανά στο χωλ μπροστά στην πόρτα και ταυτόχρονα (αργότερα στη σειρά) πετάνε και τραγούδια με cheerleaders.
Εν πάσει περιπτώσει, καλώς ή κακώς το
έβλεπα. Έχουν και χαρακτήρα τρανς, ένα
νεαρό άτομο που σιγά σιγά νιώθει άνετα
με την ταυτότητά του και κάνει coming
out ως τρανς άνδρας με το
όνομα Τheo. Αυτός ο χαρακτήρας,
μάλιστα, παίζεται από non
binary ηθοποι@. Θεωρώ ότι σαν
σειρά που έχει να κάνει με εφήβους και
το σχολείο, το ταξίδι αυτού του χαρακτήρα
μέσα από την συνειδητοποίηση της
ταυτότητάς του γίνεται με αρκετή
ευαισθησία που δεν περίμενα. (ακολουθούν
spoilers για τη σειρά,
οπότε…)
Ταυτόχρονα, όμως, η απεικόνιση
αυτή είναι κάπως… άνοστη. Ο Theo
είναι δευτερότριτος χαρακτήρας, αν και
είναι ένας από τους κολλητούς της
Σαμπρίνα, που δέχεται bullying
και πριν και μετά το coming
out, όταν θέλει να μπει στην
ομάδα μπάσκετ ανδρών αναγκαστικά μπαίνει
με την βοήθεια της Σαμπρινα που κάνει
μαγικά (μετά δεν μας δείχνει τι γίνεται
που λογικά ο Theo δεν θα
παίζει καλά, γιατί το bullying
γίνεται λόγω της ταυτότητας φύλου του,
αλλά είναι κακός παίκτης εννοείται
ασχέτως του φύλου του), καταλήγει να
τραυματίσει και σχεδόν να σκοτώσει έναν
από τους bullies του με ένα
πολύ δυνατό μαγικό κατά λάθος, που έχει
ως αποτέλεσμα το κοινό να λυπηθεί τον
bully και να θεωρήσει το
Theo κακό. Εάν εξαιρέσουμε
τις περιπέτειες που έχει όταν τον
παίρνουν μαζί άλλοι χαρακτήρες της
σειράς, ο Theo μάλλον δεν
κάνει τίποτα άλλο από το να είναι στο
σπίτι του και να είναι τρανς.
Σε ένα
επεισόδιο με μαγικά οράματα για το Τι
Θα Μπορούσε Να Συμβεί Εάν Δεν Προσέχεις,
ο Theo αποφασίζει να κλέψει
ένα μαγικό ξόρκι για να κάνει επιτόπου
φυλομεταβαση (βλέποντας το όντας τρανς
από τη μια λες, οκ ίσως κι εγώ να το έκανα
εάν μπορούσα, αλλά είναι αρκετά γελοία
η σκηνή) και έπειτα - επειδή πρέπει να
πάει στραβά το όλο πράγμα – αρχίζει να
μεταμορφώνεται σε ξύλο, ίσως γιατί είναι
ψεύτης σαν τον Πινόκιο, δεν ξέρω δεν τα
γράφω εγώ αυτά! Και όταν βρήκε έναν
άνθρωπο να κάνει σχέση, αποδείχθηκε πως
το αγόρι του, που φαινόταν τόσο καλό,
ήταν ψεύτης που ανήκε σε αντίπαλη
οικογένεια παγανιστών μάγων που είχαν
λούνα παρκ…
Φυσικά δεν κρίνω την
ποιότητα σεναρίου της σειράς, που είναι
πραγματικά ό,τι να ‘ναι, αλλά τουλάχιστον
οι χαρακτήρες μιας σειράς - οποιασδήποτε
σειράς,- πρέπει να είναι γραμμένοι με
σεβασμό στους ίδιους τους χαρακτήρες.
Δεν μπορώ να καταλάβω τι σκέφτονταν τα
άτομα που γράφουν τα σενάρια, από τη μια
να δημιουργήσουν έναν χαρακτήρα που
είναι τρανς και μπράβο, από την άλλη,
καμία άλλη προσπάθεια;
Δεν αντιλέγω,
φυσικά και υπάρχουν τρανς άτομα που
είναι βαρετά, είμαι κι εγώ ένα από αυτά.
Αλλά έχω άπειρα hobbies και
ενδιαφέροντα. Μπορεί να είχα ερωτικές
απογοητεύσεις στη ζωή μου, αλλά δεν ήταν
επειδή είμαι τρανς χαρακτήρας σε σειρά.
Ο Theo θα μπορούσε να είναι
ένα ενδιαφέρον άτομο που τυχαίνει να
είναι τρανς, απλώς σαν να βαρέθηκαν να
τον γράψουν καλυτέρα, το να είσαι τρανς
είναι αρκετό μάλλον.
Εντάξει, θα πείτε,
περιμένεις καλή τρανς εκπροσώπηση από
μια ό,τι να ‘ναι σειρά με μάγισσες που
λένε «Go to
heaven!» για να βρίσουν, αντί
για «Go to
hell!». Ίσως. Αλλά όταν βλέπω
κάτι με τρανς χαρακτήρες, με γκέι άτομα
ή μπάι, δεν περιμένω να δω ένα άνοστο
ζυμαράκι που κάθεται εκεί όντας απλώς
τρανς, γκέι ή μπάι. Θέλω διαφορετικούς
χαρακτήρες με διαφορετικά βιώματα, θέλω
και να με εκπλήξει κάτι που βλέπω, να δω
κάτι που δεν περιμένω. Και ίσως κάτι
καλό, κάποτε.
Comments
Post a Comment